Posted in games, mmorpg, online, Second Life on september 11, 2007|
6 Comments »
Wanneer ik aan mensen uitleg dat de virtuele wereld en de ‘echte’ wereld elkaar steeds meer overlappen en in elkaar opgaan is dat vaak te abstract. Er zijn duizenden gamevoorbeelden te noemen, maar onderstaand artikel geeft een mooi voorbeeld weer van hoe deze twee werelden elkaar beïnvloeden
Het draait hier om de game Second Life, een online game waarin gamers simpelweg een tweede identiteit aannemen waarmee je vrijwel dezelfde handelingen verricht als in het dagelijks leven. Denk aan werken, slapen, eten, trouwen, scheiden enz enz. De man in kwestie is in Second Life getrouwd met een vrouw. Ze hebben een huis, werk, huisdieren en zelfs sex. Eigenlijk alles wat hij met z’n vrouw in het ‘echte’ leven doet, doet hij ook met zijn virtuele vrouw.
De reden dat deze man de game speelt ligt volgens mij in de kracht dat hij alles kan creëren en bereiken wat hem in het echte leven niet lukt of niet mogelijk (meer) is. Ingame ziet hij eruit als een 25 jarige man die net is getrouwd (zie foto), een gevierd zakenman met 25 andere virtuele gamers als werknemers onder hem, in het bezit van een ultiem droomhuis met privé strand, eigen clubs en geld als water. Hij leeft een virtueel leven dat eigenlijk zijn ‘echte’ leven had moeten zijn.
Het artikel stelt zichzelf en ons de vraag of dit geen vreemdgaan is wat deze man doet. De uitdrukking “het is maar een spelletje” gaat in dit geval niet helemaal meer op. Het gaat hier om de effecten die zijn virtuele leven heeft op zijn relatie met z’n vrouw. Zijn virtuele leven neemt meer tijd in beslag dan zijn ‘echte’ leven en gaat duidelijk ten koste van zijn relatie met z’n ‘echte’ vrouw.
Het probleem met de overlappingen tussen echt en virtueel zoals bij bovenstaand voorbeeld is waar je de grens moet trekken tussen wel en niet toelaatbaar. Het verkiezen van pixels boven je vrouw lijkt mij in ieder geval over de grens.
Bron / artikel: Wall Street Journal online
Read Full Post »